ما زنده به آنیم که آرام نگیریم ...

بسم رب شهدا...
 

چند روز پیش وقتی مراسم تشیع سردار شهید سهرابی بود و شب از پشت شیشه ای تلویزیون اکثر نقاط ایران رو دیدم که چه حالی به شهر و کشور دادن این چند تکه استخوانی که قسمتی از بدن بهترین مردان دوران بودن یاد آیه 169سوره آل عمران افتادم که شهدا زنده اند آره واقعا اگه شهیدمرده بود بعد 29سال چند تکه استخوانش چگونه میتوانست این حال رو تو کشور راه بندازه؟چشمان بچه چند ساله تا پیران چندین ساله وجوانان با هر تیپ و قیافه ای و دختران با هر نوع حجابی با ورود شهید خیس شد نشان میداد شهید برای همه ارزش داره.و یا این همان ارزشی است که خدا وعده اش را داده بودکه به کسانی بده که برایش مخلصانه کار کنن...
ای کاش این حال همیشه تو شهر بود همه مراقب ایمانمان بودیم چه زیبا گفت شهید محمد جهان آرا :بچه ها اگر شهر سقوط کرد دوباره آن را پس می گیریم

مواظب باشید ایمانتان سقوط نکند ...