امروز صبح که داشتم کارام رو مرور میکردم باسوژه ای برخورد کردم که به نظرم اومد اینجا هم به قلم بیارمش
خب معمولا همینطوره که هرکسی اول صبح یا اول تعطیلات یا اول ترم یا اول هر کاری یا اول هر فرصتی کاراش رو مرور میکنه که چه کارایی باید بکنه چه کارایی تو اولویتن چه کارایی باید از همین اول باید براش برنامه داشت خب منم داشتم به اینها فکر میکردم یه سری کارا شخصیه مثلا درس خوندن مثلا مطالعه و تحقیق و رسیدن به مادر و همسرم و بچه ها، یه سری کارا اجتماعیه مثلا برنامه های مسجد و کارایی که باید انجام بشه اما توی همه این کارها یه دسته کار وجود داره که بسته به ذوق و انرژی موجوده که اگه آدم سر ذوق باشه فقط میشه انجامش داد ینی چی ینی اگه انجامش ندی هم کسی نمیپرسه چرا انجام ندادی اما اگه انجامش دادی هم کمک بزرگی به خودته !!!! هم اینکه شاید کار تاثیر گذاری باشه کمک به یه عده ای باشه
حالا میخوام اینو بگم یکمی توجه بیشتر لطفا!
کارایی که وظیفمونه باید انجامش بدیم که امتیازی نداره ینی وظیفست باید انجامش بدی، امتیاز و ارزش زمانیه که شما کنار همه کارایی که داری بیای از سر ذوق از سر سلیقه و مدیریت زمان یه وقتایی رو باز کنی کارای فوق برنامه انجام بدی این هنره از نظر من اینکه انسان فقط اکتفا کنه به برنامه ای که وظیفشه اونوقت تو همون هم میمونه و نمیتونه به سرانجام برسونه ،
یه توصیه پزشکی !!!!!!: اگه توروز کسل هستید و زود خسته میشوید و از کاراتون میمونید قبل از صرف ناهار چهار برگ کاهو بخورید ، کاهو باعث میشه که ضعف از بدن انسان بره و بدن دچار کوفتگی و خستگی نشه
ایشالله موفق باشید.